Pandemia COVID-19 ujawniła kruchość globalnych łańcuchów dostaw. Przerwy w produkcji, opóźnienia transportowe oraz niedobory surowców doprowadziły do znacznych strat w wielu branżach. Firmy zaczęły dostrzegać ryzyko wynikające z nadmiernego uzależnienia od jednego dostawcy lub regionu produkcji.
W odpowiedzi na te wyzwania, wiele przedsiębiorstw wdraża strategie dywersyfikacji dostawców oraz przenosi część produkcji bliżej rynków zbytu. Koncepcja „reshoringu” zyskuje na popularności, ponieważ lokalna produkcja zmniejsza ryzyko zakłóceń logistycznych. Jednak wiąże się to również z wyższymi kosztami pracy i koniecznością inwestycji w nowe technologie.
Dodatkowo, rosnące napięcia geopolityczne oraz nowe regulacje handlowe wpływają na sposób funkcjonowania międzynarodowego handlu. Wiele państw dąży do większej samowystarczalności w zakresie kluczowych surowców, takich jak półprzewodniki czy produkty farmaceutyczne. To z kolei może prowadzić do fragmentacji globalnego rynku.
Przyszłość łańcuchów dostaw będzie zależeć od zdolności firm do adaptacji do zmieniających się warunków. Automatyzacja, sztuczna inteligencja oraz cyfryzacja procesów logistycznych mogą pomóc w zwiększeniu elastyczności i odporności na przyszłe kryzysy.
